Από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ανακοινώνεται ότι για το διδακτικό έτος 2022-2023 προσλαμβάνονται ως προσωρινοί αναπληρωτές :
Προσλήψεις προσωρινών αναπληρωτών ΠΕ και ΔΕ
Προσλήψεις 1.464 εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στην Γενική Εκπαίδευση ως προσωρινών αναπληρωτών με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου για το διδακτικό έτος 2022-2023
Προοπτικές για ένα σύγχρονο μάθημα των Θρησκευτικών
από τη σκοπιά των εκπαιδευτικών και των μαθητών/τριών*
Του Γιώργου Στριλιγκά,
Το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών (ΜτΘ) είναι εξαιρετικά σύνθετο, με νομικές, πολιτικές, εκπαιδευτικές, παιδαγωγικές και θεολογικές διαστάσεις. Η νομική διάσταση αφορά στο ισχύον νομικό πλαίσιο, το οποίο περιλαμβάνει τα όρια και τους κανόνες συγκρότησης, οργάνωσης και λειτουργίας του μαθήματος, τη διασφάλιση της θρησκευτικής ελευθερίας και την προστασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Ενδεικτικά ζητήματα με πολιτικές προεκτάσεις είναι η συνευθύνη του ΜτΘ για την προώθηση της ειρηνικής συνύπαρξης και για την ανάπτυξη πολιτικής παιδείας, καθώς και η σημασία του ως παράγοντα κοινωνικής συνοχής. Η παιδαγωγική διάσταση περιλαμβάνει τις θεωρητικές προϋποθέσεις και τις μεθοδολογικές πρακτικές της θρησκευτικής διδασκαλίας και μάθησης. Η θρησκευτική, η θεολογική και η εκκλησιαστική διάσταση παραπέμπουν κατεξοχήν στο μαθησιακό περιεχόμενο, στα διδακτικά θέματα και στα μορφωτικά υλικά του ΜτΘ.
Για άλλη μία φορά η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) υπερέβη τα εσκαμμένα, δημοσιεύοντας ένα ακόμη «δελτίο τύπου»[1] με σκαιότατες ύβρεις, ανυπόστατες αιτιάσεις και συκοφαντικές κατηγορίες εναντίον του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ» και των μελών του. Το συγκεκριμένο κείμενο δημοσιεύθηκε και διακινήθηκε (για ποιο σκοπό άραγε;) την παραμονή της υλοποίησης από τον «ΚΑΙΡΟ» επιστημονικής διημερίδας για το μάθημα των Θρησκευτικών (ΜτΘ), η οποία φαίνεται ότι θορύβησε το «αδελφό» σωματείο. Πάγια αρχή του Συνδέσμου μας είναι να μην απαντούμε σε αναφορές αυτού του ήθους και αυτού του επιπέδου, οι οποίες ακυρώνουν a priori κάθε ελπίδα διαλόγου και συνεννόησης. Ούτε τώρα σκοπεύουμε να ανοίξουμε τέτοιο διάλογο. Αφήνουμε την ΠΕΘ, τους συνεργάτες της και τις κορώνες τους περί ορθοδόξου φρονήματος και δημοκρατικότητας στην κρίση των θεολόγων εκπαιδευτικών και κάθε νουνεχούς αναγνώστη, επιφυλασσόμενοι παράλληλα, σε συλλογικό και προσωπικό επίπεδο, για την άσκηση κάθε νόμιμου δικαιώματός μας.
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος (Δ.Ι.Σ.) της Εκκλησίας της Ελλάδος συμμετέχουσα στο διάλογο για το μάθημα των Θρησκευτικών, κατά την συνεδρία της 5ης Νοεμβρίου του έτους 2012, απεφάσισε ότι : «Το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να διατηρεί τον γνωστικόν και παιδαγωγικόν του χαρακτήρα. Θα εκφράζεται μέσα από μίαν ενιαίαν δομήν, με τρόπον επαγωγικόν, συμφώνως και με τα σύγχρονα παιδαγωγικά χαρακτηριστικά της ηλικίας και των μορφωτικών αναγκών. Δεν είναι δυνατόν να αποτελεί απλήν συσσώρευσιν γνώσεων, ούτε να επιδιώκει προβολή μεταφυσικών και ιδεολογικών προεκτάσεων, ερμηνευτικών προσεγγίσεων ή ακροβατισμών αλλά δια της διδασκαλίας θα επιδιώκεται η προβολή και αι συνέπειαι διαμορφώσεως ενός προτύπου ζωής, δηλαδή του πολιτισμού και της κοινωνίας.
«Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις»[1]. Η επίσκεψη, δηλαδή, των λέξεων προκειμένου να λειτουργηθεί το μυστήριο της συνεννόησης και να αναδειχθεί ο επιδιωκόμενος τρόπος. Να δοκιμασθεί με άλλα λόγια το ρεαλιστικό του εγχειρήματος, να επιχειρηθεί η κίνηση και να αναζητηθούν οι οσφραντικές υποψίες μιας επιζητούμενης αλλαγής.
Δημοσιεύθηκε σήμερα σε ΦΕΚ το νέο Πρόγραμμα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών στο Δημοτικό Σχολείο.
Τα Θρησκευτικά μετά τις αποφάσεις του ΣτΕ
Σταύρος Γιαγκάζογλου*
Εδώ και είκοσι περίπου χρόνια το μάθημα των Θρησκευτικών στο δημόσιο σχολείο βρίσκεται μεταξύ δύο αντίθετων τάσεων. Να εξέλθει από τον παραδοσιακό και στενά ομολογιακό του πλαίσιο σε έναν γόνιμο διάλογο με τη θρησκευτική ετερότητα και πολυφωνία ή να παραμείνει σε μια κλειστή μονοφωνία ως η επίσημη διδασκαλία του ορθόδοξου δόγματος στο σχολείο. Οι κατά καιρούς γνωμοδοτήσεις των Ανεξάρτητων Αρχών μέχρι και την πλέον πρόσφατη (2/2022 της ΑΠΔΠΧ), σταθερά έτειναν υπέρ των γενικευμένων απαλλαγών για λόγους συνείδησης και ελευθερίας, αλλά και οι νέες εκπαιδευτικές συνθήκες και οι ραγδαίες κοινωνικές αλλαγές οδήγησαν το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και το ΙΕΠ στα νέα προγράμματα σπουδών (2010-2015). Τα προγράμματα αυτά στη σύντομη εφαρμογή τους (2017-2019) πραγματοποίησαν ένα πρωτόγνωρο διαλογικό άνοιγμα του μαθήματος προς τη θρησκευτική ετερότητα του σύγχρονου κόσμου. Η συμπερίληψη θρησκειολογικών αναφορών και ο νέος παιδαγωγικά τρόπος διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών συνάντησε την έντονη αντίθεση διαφόρων συντηρητικών κύκλων, οι οποίοι προσέφυγαν στο ΣτΕ, ζητώντας την ακύρωσή τους.
