Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2018

Μνήμη Γιώργου Τσανανά


Ένας δάσκαλος που άφησε τα χνάρια του στη θρησκευτική εκπαίδευση.


Σαν σήμερα 11 Σεπτεμβρίου 2012 (κοιμήθηκε στις 9/9/2012)  με τον πρώτο χτύπο του σχολικού κουδουνιού αποχαιρετήσαμε τον Γιώργο Τσανανά, επιμελητή στο εργαστήριο Χριστιανικής Αγωγής του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, ένα σημαντικό δάσκαλο που φώτιζε με τη στάση του και τις ιδέες του την θεολογική κοινότητα και αφιέρωσε όλες του τις δυνάμεις μέχρι την τελευταία στιγμή στην «πρακτική θεολογία», στη διδακτική των θρησκευτικών, στο πώς και στο τι διδάσκουμε. 

Άνθρωπος με σεμνότητα, αντοχή και παρρησία αντιμετώπιζε πάντοτε τις δύσκολες καταστάσεις  με νηφάλιο πνεύμα, χιούμορ κι  ένα πλατύ ελπιδοφόρο χαμόγελο. Παθιασμένος με την εκπαίδευση, με το έργο και την ευθύνη του δασκάλου μοιραζόταν απλόχερα τίμια και ανθρώπινα τις σκέψεις του και τις γνώσεις του με τους αγαπημένους του φοιτητές. Οι άνθρωποι που ζήσαμε δίπλα του και τον αγαπήσαμε, τον θυμόμαστε πάντοτε την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς και όχι μόνο…

Χριστόφορος Γ. Παπασωτηρόπουλος
Πάτρα,11/9/2018

2 σχόλια:

  1. Σε αυτά τα χνάρια του δασκάλου μας πατήσαμε όλοι μας και έχουμε πάντα στον νου μας όσα μάθαμε από τα μαθήματα και τη στάση ζωής του. Δοτικός όσο κανένας άλλος, με αγάπη και υπομονή, αγωνιστής και υπεύθυνος.
    Όταν πέρασε το 1998 και στον πρώτο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ δεν διοριστήκαμε, εγώ η Δήμητρα, τον πήρα απελπισμένος τηλέφωνο. Δεν χρειάστηκαν πολλά, για να μου προτείνει ο ίδιος συνάντηση ώστε να μου δώσει υλικό. Οι δυσκολίες που αντιμετώπιζε στο σπίτι δεν τον άφησαν τις δύο ημέρες που βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη (ζούσα τότε στην Κομοτηνή) να με συναντήσει για ώρα, αλλά πιστός στην υπόσχεση μου έδωσε ραντεβού με το αυτοκίνητο να μου παραδώσει το "πράγμα". Κάπου στο κέντρο βρεθήκαμε με τα αυτοκίνητα. Αγκαλιαστήκαμε και φιληθήκαμε (είχαν περάσει 7 χρόνια από το πτυχίο μας και 3 χρόνια από τον γάμο μας, στον οποίο μας είχε κάνει την τιμή να έρθει), με ρώτησε γρήγορα-γρήγορα με αγωνία για τη Δήμητρα και με ένα πλατύ χαμόγελο μου παραδίδει χωρίς κανένα αντάλλαγμα ένα ογκώδη φάκελο με υλικό θεωρητικό και πρακτικό για τη διδακτική, με σχέδια μαθημάτων, αναλυτική θεωρία για τα ΑΠΣ προσωπικές σημειώσεις κ.ά. Αυτό το "πράγμα" ήταν και είναι πολύτιμος θησαυρός. Μου είπε να το κρατήσω και αυτή ήταν μια ανείπωτη χαρά! Και τώρα όντας Επίκουρος Καθηγητής της Διδακτικής το μελετώ και το ξαναμελετώ! Α, και το κυριότερο στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ πετύχαμε και διοριστήκαμε και εγώ και η Δήμητρα. Η μνήμη του δασκάλου μας δεν μπορεί παρά να είναι αιώνια και για εμάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ, Μάριε, σ' ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη εμπειρία που μοιράστηκες μαζί μας! Αιωνία η μνήμη του δασκάλου μας!

      Διαγραφή