Χωρίς κουκούλα

Λίγες σκέψεις σχετικά με ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε και αναπαράγεται σε ποικίλες ιστοσελίδες θρησκευτικού περιεχομένου.

Νικολάου Τσιρέβελου,

θεολόγου

Δημοσιεύτηκε σε γνωστό blog υπογεγραμμένος λίβελλος εναντίον όσων συναδέλφων θεολόγων παρακολουθήσαν τον Σεπτέμβριο του 2013 το επιμορφωτικό σεμινάριο που οργάνωσε το Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος σε συνεργασία με τη ΜΚΟ Arigatou, με σκοπό να ενημερώσει εκπαιδευτικούς για το πρόγραμμά της Learning to live together, ένα πρόγραμμα που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με την UNESCO και τη UNISEF με σκοπό να συντελέσει στη συνειδητοποίηση και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού.

Το άρθρο [1] φαίνεται να θεωρεί επιλήψιμη γενικά τη συμμετοχή στο σεμινάριο αυτό στοχοποιώντας τελικά όσους επιστήμονες το παρακολούθησαν και εσκεμμένα δύο πρόσωπα, που κατανομάζει, από τα 25 που εμφανίζονται στη φωτογραφία που παραθέτει [φωτο1]. Κατηγορεί μόνο αυτά τα δύο πρόσωπα για «αλλοίωση της Θρησκευτικής συνείδησης» μέσω των νέων ΠΣ των Θρησκευτικών τα οποία, συνέταξαν,σύμφωνα με τον ίδιο, μετά από επίδραση αυτού του περιβόητου διήμερου σεμιναρίου αφού, όπως ο ίδιος πάλι συμπεραίνει, μοιάζουν σε πολλά σημεία με το πρόγραμμα LTLTARIGATOU, όπως έχει αποδειχθεί, λέει, και από την κ. Ελένη Βασσάλου!!!

Φωτογραφία 1

Η δημοσίευση αυτή μετά από πέντε χρόνια και η στοχοποίηση όλων ανεξαιρέτως των συμμετεχόντων και συγκεκριμένα δύο προσώπων σε μία επιμορφωτική επιστημονική δράση, γεννά ζητήματα και ερωτήματα τα οποία δημοσιεύονται εδώ, για να μας προβληματίσουν:

Πόσο ηθικό και νόμιμο είναι λοιπόν για τον αρθρογράφο:

Να συγχέει εσκεμμένα ένα εκπαιδευτικό και επιμορφωτικό πρόγραμμα με το Πρόγραμμα Σπουδών ενός μαθήματος του σχολείου, μόνο εξαιτίας της λέξης «programme”; Πώς είναι δυνατόν αυτό; Τι σχέση μπορεί να έχουν;

Να ποινικοποιεί τη συμμετοχή σε ένα επιμορφωτικό σεμινάριο; Να βγάζει αυθαίρετα συμπεράσματα και να τα δημοσιεύει θίγοντας ανθρώπους γνωστούς και καταξιωμένους, τους οποίους κατανομάζει, αλλά και όλους τους άλλους που εμφανίζει στη φωτογραφία οι οποίοι ξέρει ότι είναι γνωστοί θεολόγοι, δάσκαλοι και ιερείς, με πλούσιο έργο;

Να μέμφεται μεροληπτικά δύο πρόσωπα συνδυάζοντας αυθαίρετα και ιδεοληπτικά τις αποφάσεις του ΣτΕ εις βάρος του δημοσίου με συγκεκριμένα πρόσωπα, τα οποία ταυτίζει με τα ΠΣ; Δηλαδή, γιατί για το αναπληρωματικό μέλος του ΔΣ της ΠΕΘ, κ. Ιωάννα Κομνηνού που επιμορφώθηκε σε αυτό το σεμινάριο δίπλα στον κ. Άγγελο Βαλλιανάτο και κ. Μάριο Λιάγκη-Κουκουνάρα (φωτο 2), και ήταν και αυτή μέλος της επιτροπής του ΠΣ των Θρησκευτικών Λυκείου, δεν ισχύει η ίδια η κατηγορία; Αυτή καλώς παρακολούθησε το σεμινάριο ή αυτή δεν έπεσε θύμα των «επικίνδυνων διαθέσεων» του Arigatou; Μήπως ετοιμάζει και για την κ. Ιωάννα Κομνηνού την ίδια επίθεση, επειδή τώρα είναι υποψήφια για την έδρα της Χριστιανικής Αγωγής στο Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστήμιου Αθηνών με μύδρους ότι δήθεν οδηγεί σε «κλονισμό ή και μεταβολή της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης»[2] εισάγοντας το Arigatou και στην Κατηχητική;

Φωτογραφία 2

Να ανασύρει σκοπίμως από το χρονοντούλαπο μετά από 5 χρόνια εν έτει 2018 μία ιστορία, που δεν είναι πια είδηση για κανέναν, και να ενστερνίζεται μια επιχειρηματολογία που την έχει εμπνευστεί ένα πρόσωπο, η κ. Βασσάλου  υπηρετώντας ποιους σκοπούς και ποιων;

Να χρησιμοποιεί μεροληπτικά την πηγή του [3] και στις πληροφορίες που παραθέτει για την ιδιοκτήτρια της πηγής του, Maria Lucia Uribe Torres,  να αναφέρει ότι το Arigatou είναι διεθνής Μη Κυβερνητική Οργάνωση με έδρα την Ιαπωνία, αλλά να παραλείπει σκοπίμως, με αποσιωπητικά, τη συνέχεια της ίδιας πρότασης, μόλις 10 λέξεις, όπου αναφέρεται αυτό που δεν τον συμφέρει, ότι το  Arigatou εργάζεται για την υπεράσπιση και την προώθηση των δικαιωμάτων του παιδιού.

Το άρθρο ακολουθεί μια συνταγή που εμφανίζεται τόσο συχνά, ιδιαίτερα σε ζητήματα που σχετίζονται με το μάθημα των Θρησκευτικών, που να υποψιάζει ότι ακολουθούνται οδηγίες. Ο συγγραφέας έχει κατά νου επίθεση εναντίον προσώπων, επιλέγει τίτλο «πρόκληση», μια φωτογραφία ώστε να θέσει εκείνους που έχει κατά νου στον στόχο, αναζητά σχετικές ιστοσελίδες από όπου επιλέγει όσα τον συμφέρουν, κόβει και ράβει αποσπασματικές προτάσεις που να εξυπηρετούν την αρχική του ιδέα, αντικαθιστά με αποσιωπητικά όσα δε εξυπηρετούν τον αρχικό του σκοπό, ενώνει τα αποσπάσματα με γέφυρες που να δημιουργούν περίεργες συνδέσεις και υπόνοιες. Δεν απαιτείται έρευνα, διασταύρωση, επιχειρηματολογία δική του. Ενώ υπογράφει το κείμενο, καλύπτεται πίσω από τα όσα αναφέρουν τα εντός εισαγωγικών, οι επιλογές από τις «πηγές» του. Εκείνος απλά παραθέτει, δεν εκφράζει προσωπική γνώμη, ώστε να μη μπορεί να κινηθεί νομικά εναντίον του ο στόχος του άρθρου.

Είναι λυπηρό που επώνυμα επιδεικνύεται αυτή η μεροληπτικότητα, σκοπιμότητα και διάκριση εις βάρος κάποιων ανθρώπων, για να επιτευχθούν σκοποί με οποιοδήποτε τίμημα. Πρέπει αυτό να σταματήσει!!!

[1] https://thriskeftika.blogspot.com/2018/10/2013-arigatou-learning-to-live-together.html

[2] https://www.constitutionalism.gr/ste-660-2018-thriskeutika-sto-sholeio/

[3] http://marialuciauribe.blogspot.com/p/about-me.html