Νέα επιστολή του "Καιρού" προς τον Υπουργό Παιδείας για τα κενά θεολόγων

Ο Πανελλήνιος θεολογικός Σύνδεσμος "Καιρός" έστειλε νέα επιστολή προς τον Υπουργό Παιδείας για το ζήτημα των κενών θέσεων θεολόγων και την ελλιπή πρόσληψη θεολόγων εκπαιδευτικών κατά τις φάσεις προσλήψεων αναπληρωτών που προηγήθηκαν.  

Η επιστολή του "Καιρού" έχει ως εξής:

Αθήνα, 8 Οκτώβρη 2018

Αρ. Πρωτ. 4

Προς:

Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων

 κ. Κ. Γαβρόγλου 

Αθήνα

Κοιν.: Μ.Μ.Ε.

Θέμα: Κάλυψη κενών Θεολόγων σχολικής χρονιάς 2018-2019

Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,

Σε προηγούμενή μας επιστολή με Αρ. Πρωτ. 3/1-9-2018 προς εσάς, θίξαμε το ζήτημα των κενών στο Μάθημα των Θρησκευτικών, προσβλέποντας σε δική σας προσωπική μέριμνα, ώστε να μην υπάρξουν και φέτος οι συνήθεις παθογένειες που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια. Πιο συγκεκριμένα αιτηθήκαμε την άμεση πλήρωση των κενών από αναπληρωτές θεολόγους εκπαιδευτικούς. 

Υπενθυμίζουμε ότι τα τελευταία χρόνια τα μόνιμα κενά στο Μάθημα των Θρησκευτικών έχουν παγιωθεί σε τριψήφιο αριθμό, με ολοένα αυξητική τάση. Μόνο κατά την περυσινή χρονιά, οι προσλήψεις των Θεολόγων αναπληρωτών ήταν 178. Και αυτό, τη στιγμή μάλιστα που η κάλυψη των κενών ξεκίνησε στις 9 Οκτωβρίου του 2017, δηλαδή μετά την ενεργοποίηση του μαθήματος στους συναδέλφους φιλόλογους. Από αυτό αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα πραγματικά κενά προφανώς είναι πολύ περισσότερα.

Φέτος, μέχρι αυτή τη στιγμή έχουν προκηρυχθεί τέσσερις Φάσεις προσλήψεων αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Σε σύνολο σχεδόν 20.000 αναπληρωτών (σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση) καλύφθηκαν μόνο δέκα (10) κενά από Θεολόγους της Γενικής Παιδείας – 8 στη Γενική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και 2 στα Εκκλησιαστικά Γυμνάσια και Λύκεια!

Επισημαίνουμε μάλιστα ότι η πρόσφατη μεταρρύθμιση στη Θρησκευτική Εκπαίδευση δημιουργεί αυξημένες απαιτήσεις στην διδακτική του μαθήματος, γι’ αυτό και υπάρχει επιτακτική ανάγκη να στελεχώνεται το μάθημα μόνο με έμπειρους Θεολόγους εκπαιδευτικούς. Ειδικά σ’ αυτό το σημείο θα θέλαμε ως Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός» να επιμείνουμε, καθώς οι παιδαγωγικές βάσεις στις οποίες στηρίζεται η όλη φιλοσοφία του Νέου Προγράμματος Σπουδών έχουν μία τέτοια δυναμική, που μπορούν να λειτουργήσουν ανανεωτικά για ολόκληρη την Εκπαίδευση στο σύνολό της. Για να συμβεί όμως αυτό, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα το Νέο Πρόγραμμα να λειτουργήσει απρόσκοπτα μέσα στη σχολική αίθουσα. Και αυτή την απρόσκοπτη λειτουργία δεν μπορούν να την εγγυηθούν ούτε τα εκατοντάδες κενά που δεν καλύπτονται στην ώρα τους, ούτε η ανάθεση του μαθήματος σε άλλες ειδικότητες.

Δυστυχώς, παρά την έκταση και την αμεσότητα των αναγκών, οι μέχρι τώρα προσπάθειές μας δεν φαίνονται να βρίσκουν ανταπόκριση. Και αυτό γιατί, παρά την αξιέπαινη ετοιμότητα του Υπουργείου να καλύψει ένα τόσο μεγάλο μέρος των κενών της Εκπαίδευσης σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα (για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια προσλήφθηκαν τόσοι πολλοί αναπληρωτές εκπαιδευτικοί μέχρι τις αρχές του Οκτωβρίου), δυστυχώς η Θρησκευτική Εκπαίδευση αντιμετωπίζεται (για μία ακόμη φορά) ως ‘το παιδί ενός κατώτερου Θεού’. Ίσως μάλιστα δεν θα ήμαστε υπερβολικοί, εάν θεωρούσαμε ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο απαξιώνεται στην κυριολεξία. Σε σημείο που διατυπώνονται φόβοι ότι επιστρέφουμε στις πλέον δύσκολες ημέρες της κορύφωσης της κρίσης (των ετών 2012 – 15), όταν το Μάθημα των Θρησκευτικών δεν διδασκόταν σε πάμπολλες σχολικές μονάδες, όχι μόνο στην περιφέρεια, αλλά και στα μεγάλα αστικά κέντρα. Αυτός ο φόβος επιτείνεται καθώς οι Φάσεις στις προσλήψεις αναπληρωτών διαδέχονται η μία την άλλη και, μοιραία, οι πιστώσεις τελειώνουν.

Ο άλλος μεγάλος κίνδυνος, κατά την κρίση μας, είναι αυτός που προέρχεται από την γ’ ανάθεση του Μαθήματος των Θρησκευτικών στην, καθ’ όλα σεβαστή, πλην όμως αναρμόδια να διδάξει το μάθημα, ειδικότητα των συναδέλφων φιλολόγων ΠΕ02. Και μολονότι το σκεπτικό της γ΄ ανάθεσης ήταν η εξοικονόμηση πόρων και η μη πρόσληψη αναπληρωτών μόνο σε δύσκολες γεωγραφικά περιοχές της νησιωτικής Ελλάδας, είναι διάχυτη η αίσθηση ότι όχι μόνο έγινε κατά τις δύο τελευταίες χρονιές χρήση της και στα αστικά κέντρα, αλλά και ότι υπάρχουν φαινόμενα καταστρατήγησής των προβλεπόμενων αναθέσεων και από άλλες ειδικότητες.

Τέλος, δεν θα ήταν υπερβολή να σημειώσουμε ότι οι αναπληρωτές συνάδελφοι θεολόγοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι καλύπτουν κάθε χρόνο τα υφιστάμενα κενά, όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια της κρίσης έχουν με πλήρη ανιδιοτέλεια στηρίξει την Θρησκευτική Εκπαίδευση, κάτω από τις πλέον δυσμενείς, γι’ αυτούς συνθήκες. Οι περισσότεροι εξ αυτών για περισσότερα από δέκα χρόνια, με προσωπικό και οικογενειακό κόστος, δείχνουν μία αξιοθαύμαστη ετοιμότητα να ασκήσουν το λειτούργημά τους και να υπηρετήσουν σε όποιο σχολείο της επικράτειας τους ζητηθεί, απ’ άκρη σε άκρη της Ελλάδας. Θεωρούμε ότι η Πολιτεία μπορεί και πρέπει να επενδύσει σ’ αυτούς το παρόν και το μέλλον της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης και επιπλέον να φροντίσει ώστε να βρεθεί σταθερή και μόνιμη λύση στο θέμα της θέσης εργασίας τους και όχι να αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμοι.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, αιτούμαστε εκ νέου:

1. Να καλυφθούν άμεσα όλα τα υπάρχοντα κενά από θεολόγους εκπαιδευτικούς και μόνον.
2. Να μην ενεργοποιηθεί η γ’ ανάθεση για το Μάθημα των Θρησκευτικών κατά τη φετινή χρονιά.
3. Να καταργηθεί η ανάθεση του Μαθήματος των Θρησκευτικών σε άλλες ειδικότητες και το μάθημα να διδάσκεται μόνον από θεολόγους εκπαιδευτικούς του κλάδου ΠΕ 01.
4. Να καλυφθούν επαρκώς όλα τα υπάρχοντα κενά με μόνιμους διορισμούς θεολόγων εκπαιδευτικών.

Ο Πρόεδρος Χρήστος Καρακόλης Αναπληρωτής Καθηγητής ΕΚΠΑ

Ο Γεν. Γραμματέας Γεώργιος Καπετανάκης Δρ Θεολογίας